Τετάρτη 19 Οκτωβρίου 2011

Της συγκυρίας


Ξεκινώντας ανάποδα

Η αριστεροσύνη του 30% ως “ανωμαλία” του πολιτικού, αποτελεί μια πολύτιμη παρακαταθήκη για το μέλλον . Όχι, φυσικά, λόγω της πολιτικής του κόμματος ΑΚΕΛ το οποίο ως συντηρητική παρέκκλιση της κομμουνιστικής ουτοπίας ζει εσωτερικά στην σταλινική παράδοση του συγκεντρωτισμού και εξωτερικά με την μετριοπάθεια του παρατημένου. Το πολύτιμο που διέσωσε το ΑΚΕΛ, είναι ένα αριστερό φαντασιακό στην μερίδα αυτή του πληθυσμού . Αυτό το στοιχείο, ιδωμένο στην προοπτική του αναμενόμενου μέλλοντος, της όξυνσης δηλαδή του κοινωνικού ανταγωνισμού, μας επιτρέπει να ελπίζουμε σε ένα συσχετισμό δυνάμεων τέτοιο, ώστε η συγκυρία αυτή να τελειώσει προς όφελος του ανταγωνιστικού κινήματος .
Τα πράγματα όμως δεν είναι απλά . Οι παράγοντες που θα διαμορφώσουν τις εξελίξεις  είναι πολλοί 
Αλλά το πρώτο που πρέπει να γίνει είναι να αρχίσουμε να λέμε τον καπιταλισμό, καπιταλισμό και να βλέπουμε την ανατροπή ως δυνατότητα .



ΑΚΕΛ :H πρώτη διακυβέρνηση ταρατάμ ταραάαμ !

Η διακυβέρνηση ΑΚΕΛ στην παρούσα συγκυρία με την συστημική κρίση να οξύνεται και το κομμουνιστικό(;) AΚΕΛ να προσπαθεί να διασώσει το σύστημα και ταυτόχρονα την αριστερή του εικόνα, αποτελεί βέβαια ένα οξύμωρο γεγονός. Αποτελεί Την απόλυτη τραγική ειρωνεία  θα έλεγα, ή και ακόμα την εκδίκηση της χαμένης επανάστασης που δεν έκανε ποτέ .
Το σίγουρο είναι ότι η κατάσταση όπως διαμορφώθηκε θα είναι ένα πολύτιμο μάθημα για όσους έλπιζαν σε μια δίκαιη κοινωνία με το παρόν σύστημα. Αλλά και για όσους έλπιζαν και σε ακόμα λιγότερα όπως ένα νέο ταξικό συμβιβασμό ανάλογο του '48 ή του '74 με τον οποίο θα εξασφαλίζονταν κάποια σημαντικά κεκτημένα της εργατικής τάξης . Γιατί δεν βρισκόμαστε ούτε στο '48 ούτε στο '74.. Η οικονομική ελίτ νιώθει αρκετά δυνατή και δεν θεωρεί ότι έχει ανάγκη κάποιου New Deal . Έχοντας επενδύσει εκατομμύρια σε οικονομικούς και ιδεολογικούς πολέμους δεν θα διστάσει να φτάσει στα άκρα διευρύνοντας όσο χρειάζεται το καθεστώς έκτακτης ανάγκης.
Είναι πλέον αφέλεια να περιμένει κάποιος αποτελέσματα στο επίπεδο μιας διακυβέρνησης. Η όποια εξουσία και αυτονομία είχε η πολιτική εξουσία δεν υφίσταται πια. Οι αγορές κυβερνούν και οι κυβερνήσεις δεν έχουν άλλη επιλογή παρά να ακολουθήσουν τις οδηγίες των ιδιωτικών οίκων αξιολόγησης .
Άτε τωρά να το καταλάβουν τούτο στο ΑΚΕΛ και εκτός ( ή αντί; )από το να οργανώνουν συναυλίες για να συσπειρώσουν τον κόσμο τους να κάνουν και κάτι πιο δραστικό : Να ανακοινώσουν ας πούμε ότι δεν θα μετάσχουν στις επόμενες εκλογές. Μπρρρ !!!